تبادل نظرات اعضاء

۱۳۸۸ بهمن ۱۴, چهارشنبه

پارک هاي صلح:

به بهانه اي:
چهلمين سالگرد کنوانسيون رامسر
تقديم به: همسايه افغانم
پارک هاي صلح: حفاظت و راهکار ختم کشاکش

گونه هاي گياهي و جانوري در معرض خطر در سرتاسر افغانستان پيدا مي شود. نمونه هاي بارز اکوسيستم هاي بياباني خشک در جنوب غربي تا اکوسيستم هاي ساب آلپي دره هاي کوه هندو کش در معرض تهديد هستند. بر اساس برنامه حفاظتي تدويني سال 1358 افغانستان، کشور مزبور مي تواند چندين منطقه حفاظتي هم مرز را بطور مشترک با کشور هاي همسايه خود تحت مديريت حفاظتي در آورد.




مناطق حفاظتي افغانستان در برنامه ملي 1358


بر اساس معاهده ژنو شاخه مرتبط برنامه محيط زيست سازمان ملل شرايط و معضلات محيط زيستي افغانستان در سال 2002 موردارزيابي قرار داده است. برنامه محيط زيست سازمان ملل در جهت نيل به اهداف حفاظتي بين الملي احداث چندين پارک صلح با مديريت مشترک افغانستان و کشور هاي همسايه را توصيه نموده است.
طبق برنامه حفاظتي ملي 1358 ، برنامه پيشنهادي 2002 محيط زيست سازمان ملل و مطالعات سال 2006دکتر سلم از بخش محيط زيست دانشگاه ورمونت امريکا يکي از مهمترين مناطق که مي تواند به اين امر اختصاص داده شود تالاب هامون سيستان مي باشد.

قسمت اعظم اين تالاب مرزي تحت تاثير خشکسالي نزديک به يک دهه خشک شده بود. ذوب برف هاي هندو کش در 1384 همراه شد با بارندگي قابل توجه تا آنجا که سبب طغيان رودخانه هلمند و احياء نسبي تالاب گرديد. مطالعات نشان مي دهد با مديريت علمي آب امکان احياء تالاب امکان پذير است. با توجه به کمبود آب، حق آبه و مديريت آبريز هلمند از مباحث قابل توجه کشور هاي ايران و افغانستان مي باشد.

پروژه پيشنهادي پروژه پيشنهادي نهاد تسهيلات جهاني محيط زيست براي احياء تالاب از حرف فراتر نرفت (سند - بدون تاريخ). از طرفي برنامه محيط زيست سازمان ملل در ارائه برنامه " ديپلماسي محيط زيستي" پيشقدم شده بودکه اميد ميرفت حفاظت اين تالاب مرزي را امکان پذير سازد(A. Zaidi, UNEP, pers. comm.2006)

ايده پارک صلح اين توان را داردکه به کشاکش نا خوشايند خاتمه داده، مديريت علمي منابع آبي را ممکن ساخته و به حفاظت تنوع زيستي و فراهم آمدن فرصت هاي تفرجي منتهي شود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر