هنوز د رحال و هوايي بيستون هستم ، حضور اجباري در جلسه هفتگي و ... قبل از آن جلسه اي نا نوشته وغير رسمي با عزيزي دوستدار محيط زيست طبيعي از وزارت امورخارجه که از طريق رايزن اسبق فرهنگي سفارت ايران در يکي از کشور هاي اروپايي (که در مراحل مقدماتي تشکيل پرونده جنگل هاي هيرکاني، هيأ ت کارشناسي اعزامي به کشور مزبور را بسيار مساعدت نمود) معرفي شده بود، هم زمان با وصول نامة شان شخصاًحضور پيدا کرده بود خوشبختانه دستورات مستند مقام ... را جهت بررسي صحت يا سقم مواردطرح شده در زمينة تخريب و تبديل يکي از تالاب هاي شمال را دارد. البته به طور شخصي ذينفع نيست به عنوان شهروند به دفاع از محيط زيست طبيعي بر خواسته، مبارک است ؛ به قول خودمان ؛ " کؤر نه ايستييؤر ايکي گؤز" در فکر عزيمت و بررسي ميداني محل يادشده هستم ولي پيش از آن بايد به جمع همکاران در جلسة هفتگي به پيوندم. درآخر جلسه هفتگي ، اطلاع مي دهند بايد به مشهد بروي ،ساعت پنج فرودگاه ، دنبال محترمانه ترين ديالوگ اعتراضي هستم، که همکار ي مي گويد؛ آقا طلبت کرده، به قول آن ور آبي ها ؛ case is closed ، ، نه اينکه زير لب نجوا کنم، حتي در قلبم هم نه، بلکه در جواب همکار گلايه وار از ته تة دلم مي گذرد که ؛
بر روي ما نگاه خدا خنده ميزند
هر چند ره به ساحل لطفش نبرده ايم
نام خدا نبردن ازآن به که زير لب
بهر فريب خلق بگوئي خدا خدا
راهي سرزميني مي شويم که آهو انش (بخوان حيات وحش) اماننامه دارند، به دياري مي رويم که سنگر هاي نادري هنوز بر قرارند و استوار و کلاتش تسخير ناپذير، به آن جا عازم هستيم که حکيم فرزانه اش، هميشة تاريخ ، پاسدار هويت و زبان قوم پارس است.
به طور معمول وقتي سفر هاي اين چناني پيش مي آيد، کارشناس جماعت، تعداد بيشتر از جنس خود را در گروه کاري ترجيح مي دهند تا به قول معروف کفه ترازو به سمت ديدگاه کارشناسي ميل کند. در فرودگاه متوجه مي شوم همراهان مديران ارشد يا به قولي مقام دومي هاي سازمان متبوع هستند. از فرودگاه مشهد رهسپار جنگل ارغوان مي شويم، گويا با هماهنگي قبلي در مسير از نماينده مجلس گرفته تا مسئولان سياسي ، متقاضي و ... به جمع ما اضافه مي شوند، در چند کيلومتري مقصد، کاروان چند ده متري از خودرو ها صحنة ناخوش آيندي را شکل مي دهد.
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر