تبادل نظرات اعضاء

۱۳۸۹ خرداد ۱۶, یکشنبه

جايگاه درختان کهنسال در باور هاي ملي و ديني مردم سرفراز سرزمين ما (بخش اول): ماقبل اسلام

درخت بطور عام و درختان کهنسال بطور خاص جايگاه ويژه اي در باور هاي ملي و ديني مردم سرفراز سرزمين ما دارند. خوشبختانه اين باور ها در عصر يکتا پرستي شکل گرفته است. قبل ظهور دين مبين اسلام، ايرانيان به دين يکتاپرستي اهورا ميترائي گرويدند، در باور ها اين بود که در شب غلبه نور بر ظلمت خداوند يکتا(اهوراميترا)از دل سنگ برون آمده و جهالت و ظلمت را سر مي برد و درخت سرو (نشانه رويش و آزاده گي) آفريده مي شود و بعد در سير تکاملي اديان توأم با رشد فکري بشري کماکان درخت جايگاه خود را حفظ کرد.
حضرت زرتشت پيغمبر دين يکتاپرستي اهورامزدائي، با دست خود هزاران درخت در اقصي نقاط سرزمين کاشت که نوعي وحدت بين يکتا پرستان و ارتباط آنان با خداوند يکتا محسوب ( فلسفه مساجد اسلامي و اغلب با درخت توت در کنار آن ، قبله مشترک و... همان فلسفه وحدت در واحدپرستي مي تواند تلقي شود)مي شود و نيز کورش در آئين مهر کورشي که تمامي يکتا پرستان را تحت حمايت قرار مي دهد، کماکان درخت سرو به عنوان نشانه رويش ،غلبه بر ظلمت و وحدت (جايگاه سرو در کتيبه هاي پاسارگاد و...) حضور دارد. گماردن گارد ويژه اي توسط خشايار به حفاظت باغ سرو که در تاريخ ثبت شده، ريشه در آئين مهر کورشي دارد.
در مسيحيت کاج نوئل جايگزين سرو مي شود کماکان تزئين درخت نوئل درشب تولد نور (يلدا در باور هاي اهورا ميترائي_ ميلاد حضرت مسيح در کيش مسيحيت) و شبيه سازي نوعي ارتباط و واسطه فيض قرار دادن آن در جهت برآورده شدن خواسته ها وآروز هاي کودکان متداول است. مسلم است در کيش مسيحيت، درخت پرستي جايگاهي نداشته و اينقدرپيشرفته هستند که مروج خرافه پرستي در بين کودکان خود نباشند. بلکه قصه وار اميد به قدرتي مافوق قدرت هاي ظاهري زميني را به بچه ها ياد مي دهند، تلاش در برقراري ارتباط عاطفي بين درخت و کودک و انتقال اين پيام که درخت نياز هاي زندگي ما را برآورده مي کند مورد نظر است (علم اکولوژي هم اين اصل را مورد تاکيد قرار مي دهد که گياه اولين زنجيره حيات بوده و با زوال تدريجي گياهان زندگي نيز رو به زوال خواهد گذاشت).
زيبا سازي محيط زندگي با درخت در سرزمين ايران، هميشه تاريخ، ريشه در باور هاي ديني ايرانيان داشته است. ايرانيها باغ هاي زيبائي را که خلق مي کردند پرديس مي ناميدند که واژه سانسکريت بوده و به مفهوم "باغ هاي بهشتي" مي باشد. در تورات هم از پرديس هاي ايران باستان سخن رفته است
.
ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر